O-Ö Harfi ile Başlayan Erkek İsimleri

A - B - CÇ - D - E - F - G - H - Iİ - K - L - M - N - OÖ - P - R - S - Ş - T - UÜ - V -Y - Z

O

OFLAZ: Eksiksiz, tam - Gürbüz, yakışıklı - Becerikli - Eflatun
OGÜN: Belirli gün, bilinen, beklenen gün
OĞAN: Güçlü, kuvvetli
OĞUL: Erkek evlat - Kovandan çıkan arı topluluğu
OĞUR: Uğur - Samimi, içten
OĞUZ: Doğru ve iyi adam, sağlam, güçlü
OĞUZHAN: Oğuzların başı / Mete
OKAN: Anlama, öğrenme
OKAY: Beğenme, takdir etme
OKCAN: Hareketli, canı tez
OKER: Hızlı, hareketli
OKTAR: Ok taşıyıcı / Ok+dar (Bayraktargibi)
OKTAY: Çok hiddetli, kızgın
OLCAY: Şanslı, talihli
OLCAYTO: Bahtı açık, talihli
OLGUN: İşe yarar, ya da yeterli durumagelmiş
OMAÇ: Hedef, amaç
OMAY: Seçkin, seçilmiş
ONAT: İyi, güzel, düzgün, namuslu
ONAY: Uygun bulma
ONGAR: Kurtuluş
ONGUN: Tam - Verimli, bayındır - Kutlu, uğurlu - Gelişmiş, gürbüz
ONUR: Şeref, haysiyet, izzet-i nefs
ONURAL: Şan, şeref kazan
ONURALP: Saygıdeğer, aziz, yiğit
ONURHAN: Onurlu hükümdar
ORBAY: Ordu komutanı
ORÇUN: Ahlak, Töre
ORHAN: Kentin hakimi, yöneticisi
ORHUN: Eski bir Türk devleti, Asyada bir nehir
ORKUN: Or+khun (han) Kentin hanı
ORKUT: Kutlu kent
ORTAÇ: Tepe - Mirasçı - Veliaht
ORTUN: Ortanca kardeş
ORTUNÇ: Ateş renginde tunç
ORUÇ: Müslümanların yeme içmeden vs. uzaklaştıkları bir ibadet
OSMAN: Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man)
OYTUN: Beğenilen güzel yer / Kutsal
OZAN: Halk şairi

Ö

ÖCAL: Öc almaktan, intikal alan 
ÖDÜL: Bir başarı ya da iyilik karşılığında verilen armağan 
ÖGEDAY: Çok akıllı 
ÖĞÜN: Yücel, gurur duy - Zaman, vakit - Kez, defa - Önde, ileride 
ÖĞÜNÇ: Övünülecek şey 
ÖĞÜT: Nasihat 
ÖKER: Akıllı 
ÖKKEŞ: Erkek örümcek - Bir dağın adı 
ÖKMEN: Akıllı, zeki 
ÖKTEM: Güçlü, onurlu 
ÖKTEN: Akıllı, bilgili 
ÖMER: Dirlik, canlılık yaşam gücü 
ÖMÜR: Yaşayış, hayat 
ÖNAL: Daima önde olmak 
ÖNAY: Ayın ilk günlerindeki durumu, hilal 
ÖNDER: Lider, yönetici, şef 
ÖNEL: Bir şeyin tamamlanması için verilen süre, vade 
ÖNER: Başta gelen - Yön - Sıra 
ÖRSAN: Örs gibi sağlam adı olan 
ÖRSEL: Örs gibi sağlam el 
ÖVÜL: Kendini beğendir, övgü kazan 
ÖVÜNÇ: Övünülecek şey 
ÖYMEN: Evcimen, evine bağlı 
ÖZAL: Özü kırmızı 
ÖZALP: Özünde yiğit olan 
ÖZAY: Özlü, özü ay gibi aydınlık olan 
ÖZBEK: Yiğit, cesur - Bir Türk boyu 
ÖZCAN: Candan, içten 
ÖZDEMİR: Gerçek, özlü demir 
ÖZDEN: Soyu temiz olan 
ÖZEN: Dikkat, heves, itina 
ÖZER: Özü er olan 
ÖZGÜN: Orijinal, diğerlerine benzemeyen 
ÖZGÜR: Serbest, hiçbir koşula bağlı olmayan 
ÖZHAN: Han soyundan gelen 
ÖZKAN: Temiz kan, soylu kişinin kanından gelen 
ÖZMEN: Özü iyi, sağlam olan Aydınlık başlangıç 
ÖZTÜRK: Soyu Türk olan 
ÖZÜN: Hakkıyla kazanılmış ün